کنترل سطح گلوکز خون در بیماران دیابتی نوع 1 با استفاده از الگوریتم q- فازی

روش ترکیبی q-فازی به عنوان یک روش جدید در پایدار سازی غلظت قند خون در این تحقیق مورد استفاده قرار گرفته است. ایده ی اصلی بکارگیری این روش افزایش رباستنس کنترلر طراحی شده در برابر عدم قطعیت های موجود در پارامترهای مدل می باشد. این روش از ترکیب دو روش یادگیری تقویتی و سیستم های فازی که بر روی فضاهای پیوسته تعریف می شوند، به منظور پایدار سازی غلظت قند خون در بازه ی نرمال استفاده می کند. کنترلر طراحی شده از عملکرد خوبی در دفع اغتشاشات وارد به سیستم برخوردار بوده و در برابر تغییرات دامنه ی اغتشاش مقاوم می باشد. همچنین رباستنس کنترلر پیشنهادی بر روی مجموعه ای از بیماران مختلف با پارامترهای متفاوت بررسی شده و رباستنس تقریبی 90% نتیجه گرفته شده است. نتایج بدست آمده نشان می دهند کنترلر پیشنهادی امکان کنترل دقیق تر سطح گلوکز خون را نسبت به کنترلر فازی، کنترلر نرم بینهایت و روش یادگیری q علیرغم وجود عدم قطعیت ها ی پارامتری مدل فراهم می کند. علاوه بر این، به منظور ارزیابی عملکرد کنترلر، نتایج بدست آمده از این روش با نتایج مربوط به کنترلر فازی، کنترلر نرم بینهایت و روش یادگیری q از نظر معیارهای زمان نشست ،اورشت ، مجموع مربعات خطا و رباستنس در بابر تغییرات پارامتری مدل بررسی شده است. نتایج شبیه سازی نشان دهنده ی عملکرد خوب کنترلر پیشنهادی در پایدارسازی سطح گلوکز خون بیمار دیابتی نوع 1 با شرایط اولیه حاد در مدت زمان مناسب می باشد.